Στις 5 Μαΐου 2011 διάβαζα στις εφημερίες ρεπορτάζ από τη συνέντευξη που έδωσαν ο Πρύτανης του Πανεπιστημίου Αθηνών καθηγητής Θ. Πελεγρίνης και ο Αντιπρύτανης καθηγητής Θ. Σφικόπουλος.
Έλεγαν μεταξύ άλλων «..θα πάρουμε μέτρα για να αποτρέψουμε να μπει το ΔΝΤ στο Πανεπιστήμιο Αθηνών…».
Την ίδια μέρα στη Γ.Σ. των εργαζομένων του πανεπιστημιακού Ευγενίδειου Θεραπευτηρίου συζητιόταν η πρόταση των Αντιπρυτάνεων καθ. Θεώδ. Λιακάκου και Θ. Σφηκόπουλου για εφαρμογή εκ περιτροπής απασχόλησης των εργαζομένων, δηλ. ένα πρόγραμμα τετραήμερης, τριήμερης…. απασχόλησης την εβδομάδα.
Αυθόρμητα ήλθε στη σκέψη μου το γνωστό «Ουαί δε υμίν γραμματείς και φαρισαίοι υποκριταί …»
Τι είναι το Δ.Ν.Τ.; Είναι κάποιος που επιβιβάζεται στο Μετρό, κατεβαίνει στη στάση Πανεπιστήμιο και μπαίνει μέσα;
Δεν είναι οι ΑΝΤΙΚΟΙΝΩΝΙΚΕΣ και ΑΝΤΕΡΓΑΤΙΚΕΣ πολιτικές Δ.Ν.Τ. που τις εφαρμόζει η κυβέρνηση;
Δεν είναι στο πλαίσιο της πολιτικής της τρόικας (ΔΝΤ, ΕΕ, ΕΚΤ) και της κυβέρνησης η επίθεση που εξαπολύεται στο κοινωνικό κράτος και στη δημόσια τριτοβάθμια εκπαίδευση;
Θα αφήσει το Πανεπιστήμιο Αθηνών «απ΄ έξω» το Δ.Ν.Τ. και θα εισάγει τις πολιτικές του;
Εκείνο που έχει οδηγήσει το πολιτικό σύστημα, που κυβέρνησε τη χώρα μετά την μεταπολίτευση, σε πλήρη αναξιοπιστία είναι γιατί εφάρμοσε ως κανόνα τη διάσταση λόγων και έργων. Άλλα λέμε για λαϊκή κατανάλωση για να υποκλέψουμε την ψήφο των πολιτών και μετά άλλα κάνουμε. Αυτές οι πρακτικές, εκτός του ότι είναι αδιέξοδες, στερούνται παντελώς και ηθικής βάσης.
Ας μην ακολουθήσουν οι πρυτανικές αρχές του Πανεπιστημίου Αθηνών το δρόμο «του άλλα λέω και άλλα κάνω», γιατί θα αντιμετωπίσουν, αν δεν το αντιμετωπίζουν ήδη, το ίδιο πρόβλημα με το πολιτικό σύστημα.
Αν οι Πρυτανικές Αρχές, που ανέλαβαν το Σεπτέμβριο 2010 την διοίκηση του Πανεπιστημίου Αθηνών, κάθε μέρα και κάθε στιγμή απογοητεύουν την πανεπιστημιακή κοινότητα και πετυχαίνουν να διαψεύδουν τις προσδοκίες, που οι ίδιοι δημιούργησαν σε όλες εκείνες τις ανιδιοτελείς δυνάμεις που πίστευαν ότι κάτι μπορεί να γίνει για να αλλάξει η πολύ άσχημη κατάσταση στο Πανεπιστήμιο και στήριξαν την εκλογή τους, τότε προσφέρουν το χειρότερο έργο στο δημόσιο Ελληνικό Πανεπιστήμιο.
Αν αρέσκονται να ακούνε τα κολακευτικά λόγια από τους «γνωστούς τοις πάσι» ανθρώπους της «ιδιοτέλειας και της «ανταπόδοσης» και δεν λογαριάζουν την πλειονότητα της πανεπιστημιακής κοινότητας, τότε με μαθηματική ακρίβεια οδηγούνται στην πλήρη αναξιοπιστία και στην αποτυχία.
Ζαχαρίας Τριγάζης, Διοικητικός υπάλληλος
Μέλος Κ.Σ. της Ο.Δ.Π.Τ.Ε.
Μέλος Δ.Σ. Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού
Παν/μίου Αθηνών
ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ
