Μέρα με τη μέρα αποδείχνεται ότι κυβέρνηση και τρόικα έχουν βαλθεί να ξεκάνουν τους μισθοσυντήρητους, τους συνταξιούχους, τον κόσμο του καθημερινού μόχθου.
Θα τους αφήσουμε να πετύχουν τους στόχους τους; Να στείλουν στον καιάδα της ανεργίας στρατιές ανθρώπων, νέων και όποιων βρίσκονται κοντά στη σύνταξη, οικογενειάρχες μέσης ηλικίας;
Να μας κοροϊδεύουν έτσι απροκάλυπτα χωρίς ίχνος ντροπής; Να ονομάζουν την απόλυση εργασιακή εφεδρεία και η κατάρρευση των μεσαίων και χαμηλών εισοδημάτων, η απόλυτη οικονομική εξαθλίωση να γίνεται στο όνομα της «διάσωσης της πατρίδας»;
Θα μείνουμε μόνο στην έκφραση της οργής ή θα μετατρέψουμε αυτήν την οργή σε συλλογικό αγώνα ανατροπής που αναδείχνεται ως «τέκνο της ανάγκης και ώριμο τέκνο της Οργής»;
Λεηλατούν δικαιώματα, αξίες ανθρωπιάς, την ΑΞΙΟΠΡΈΠΕΙΑ μας, τις ΖΩΕΣ μας. Κλέβουν το εισόδημα και το βιός των ανθρώπων του μόχθου και αφήνουν ανενόχλητους και ασύδοτους τους κλέφτες και τους αετονύχηδες της κερδοσκοπίας.
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ συνεχίζει να μιλάει για αριθμούς και δεν καταλαβαίνει ότι με τις πολιτικές της σπέρνει δυστυχία και απόγνωση στους ανθρώπους. Φαίνεται ότι έχουν προσχωρήσει τόσο πολύ στην εθελοδουλία και στην υποταγή και δεν έχουν κανένα άλλο στόχο παρά μόνο να παίρνουν τα εύσημα από τους τοκογλύφους δανειστές, από τους τραπεζίτες και τους κερδοσκοπούντες από την κρίση.
Οι άνθρωποι που συγκροτούν την κυβέρνηση και οι ελίτ της πολιτικής και οικονομικής εξουσίας που υπηρετούν αλλότρια προς την κοινωνία και τη χώρα συμφέροντα έχουν πάθει αμνησία.
Τούτος ο τόπος έχει ιστορία. Αυτός ο λαός δεν βολεύεται σε λιγότερο ουρανό και ο τράχηλος του ζυγό δεν υπομένει.
Γιαυτό όλοι εμείς, που αισθανόμαστε στο πετσί μας τα αποτελέσματα της πολιτικής και των μέτρων που υπαγορεύονται έξωθεν και ακολουθούνται πιστά από την κυβέρνηση, να κάνουμε την επίθεσή μας στον ουρανό.
Αγωνιστικές πρωτοβουλίες παντού κάθε ώρα, κάθε μέρα, σε κάθε χώρο δουλειάς, στις πλατείες και στους δρόμους, και ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ στους σταθμούς κορύφωσης του αγώνα στις 5 και 19 Οκτωβρίου 2011.
Στην εργασιακή εφεδρεία και στην απόλυση δεν θα οδηγηθούμε εμείς.
Άνεργοι θα μείνουν τα μέλη της επικίνδυνης κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ.
Οι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες διοικητικής και τεχνικής υποστήριξης των Ιδρυμάτων Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης μαζί με τους φοιτητές, τους άλλους εργαζόμενους και με όσους πανεπιστημιακούς δασκάλους αισθάνονται την ευθύνη τους απέναντι στη δημόσια ανώτατη εκπαίδευση, οικοδομούμε ένα πανεκπαιδευτικό μέτωπο για το αγαθό της παιδείας, την υπεράσπιση του δημόσιου και δωρεάν χαρακτήρα της τριτοβάθμιας εκπαίδευσης, και την ακύρωση του νόμου-πλαισίου εκτρώματος.
Αλληλέγγυοι σε όσους επιλέχτηκαν πρώτοι να περάσουν το κατώφλι της εργασιακής εφεδρείας (απόλυση) γιατί αν περάσει σε αυτούς θα γίνει τσουνάμι και θα χτυπήσει όλο το δημόσιο τομέα.
Σε αυτές τις κρίσιμες ώρες δεν λείπουν και οι παρανυχίδες. Κάποια μαντρόσκυλα του κυβερνητικού και εργοδοτικού συνδικαλισμού όσες φιλότιμες προσπάθειες και αν κάνουν για να δικαιολογήσουν και να εξωραΐσουν τις κυβερνητικές πολιτικές δεν καταφέρνουν να πείσουν κανένα, ούτε καν τον εαυτόν τους.
Οι απειλές και οι εκβιασμοί που εκτοξεύουν κάποιοι πανεπιστημιακοί και αξιωματούχοι στα Ιδρύματα Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης ΘΑ ΠΕΣΟΥΝ ΣΤΟ ΚΕΝΟ. Δεν ταιριάζει όμως σε πανεπιστημιακούς δασκάλους, σε ανθρώπους που ανήκουν στην πνευματικό κόσμο της χώρας να εκτοξεύουν απειλές και να συμπεριφέρονται ως στυγνοί εργοδότες. Δεν τους ταιριάζει να συμπεριφέρονται σαν «δεκανίκια» της αντικοινωνικής, αντιεκπαιδευτικής πολιτικής της κυβέρνησης, ως «δοσίλογοι» της κας Α. Διαμαντοπούλου.
Μπορεί να μην έχουν το κουράγιο να συμπορευτούν με τους αγώνες του φοιτητικού κινήματος και της εκπαιδευτικής κοινότητας, ας μην παίξουν όμως το ρόλο της «πέμπτης φάλαγγας».
Ζαχαρίας Τριγάζης, Μέλος του Κ.Σ. της Ομοσπονδίας Διοικητικού Προσωπικού Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης (Ο.Δ.Π.Τ.Ε.)
