Το «γενικό αφεντικό»….
Ας μην κρυβόμαστε άλλο. Υπάρχει κάποιος που διαφεντεύει το Πανεπιστήμιο. Υπάρχει κάποιος που διαφεντεύει το Σύλλογο. Υπάρχει κάποιος που χαρακτηρίζει «ανωμαλία» το αίτημα για πιο δημοκρατικές διαδικασίες. Υπάρχει κάποιος που συγχέει τα καπέλα που φοράει…τη μία στιγμή γενικός διευθυντής, την επόμενη αρχηγός συνδικαλιστικής παράταξης. Υπάρχει κάποιος που θέλει να κάνει κουμάντο στα πάντα, στις διεκδικήσεις, στα όνειρα, στις ανάγκες μας. Υπάρχει το «γενικό αφεντικό» και υπάρχουμε όλοι οι υπόλοιποι.
Ας θυμηθούμε μερικές από τις πιο ένδοξες στιγμές του…
Εδώ και πολλά χρόνια αποκατέστησε επαγγελματικά τους συγχωριανούς του, τους απώτερους και στενότερους συγγενείς, μερικά ανήψια, ένα γυιό. Πειράζει που μερικοί από αυτούς τους διορισμούς έγιναν με παράτυπες ή ακόμα και παράνομες ενέργειες, όπως π.χ. με ψευδείς βεβαιώσεις προϋπηρεσίας; Γιατί να πειράζει, το «γενικό αφεντικό» προστάζει.
Πειράζει που κάποιος από αυτούς τους συγγενείς, έχει συνδικαλιστική δράση και εκλέγεται στο Δ.Σ.; Είναι δυνατόν οι εργαζόμενοι να εκπροσωπούνται από την προσωποποίηση της οικογενειοκρατίας;
Κατά τις τελευταίες πρυτανικές εκλογές κάποιοι συνδικαλιστές από την παράταξη του «γενικού αφεντικού» συνόδευαν συγκεκριμένο υποψήφιο σε προεκλογικές εκδηλώσεις. Όταν ο συγκεκριμένος υποψήφιος έχασε, προσέφυγε στο Συμβούλιο της Επικρατείας, προκειμένου να ακυρωθούν οι εκλογές και το αποτέλεσμά τους εξαιτίας της συμμετοχής των διοικητικών υπαλλήλων; Δεν είναι ντροπή μία συνδικαλιστική παράταξη (και συγκεκριμένα η παράταξη του «γενικού αφεντικού») που υποτίθεται ότι εκπροσωπεί το διοικητικό προσωπικό να υποστηρίζει για κεφαλή του Ιδρύματος έναν άνθρωπο που απαξιώνει το διοικητικό προσωπικό επειδή δεν του αρέσει το αποτέλεσμα των Πρυτανικών εκλογών; Υποστηρίζεις αυτόν που δεν σου αναγνωρίζει καν το δικαίωμα της συμμετοχής;
Και ενώ το Δ.Σ. κώφευε επί μακρόν στην περίπτωση της συναδέλφου μας Μαρλέν Λογοθέτη, κάποιοι εμφανίζουν στον απολογισμό δράσης του Δ.Σ. το Σύλλογο να έχει σταθεί δίπλα σε κάθε συνάδελφο που ζήτησε τη συνδρομή του. Και ενώ το «γενικό αφεντικό» με την ιδιότητα του Γενικού Διευθυντή Προσωπικού έχει βάλει την υπογραφή του σε σχετικά έγγραφα, αυτός εμφανίζεται στην Γενική Συνέλευση να μην γνωρίζει τίποτα για το θέμα. «Υποκρισία», θα πείτε και θα έχετε δίκιο! Και δεν σταματάει εκεί, αλλά ζητάει να μιλήσει η συνάδελφος για δίωξη προκειμένου να σταθεί ο Σύλλογος στο πλευρό της. Αυτός, ο ίδιος που υπέγραψε για την μετακίνηση της συγκεκριμένης συναδέλφου, μας είπε στην Γενική Συνέλευση (ως αρχηγός συνδικαλιστικής παράταξης) ότι στάθηκε δίπλα της. Είναι δυνατόν να επιβραβεύουμε τον συνδικαλισμό των διευθυντών και των γενικών διευθυντών; Το ξέρουμε όλοι, όσοι βρίσκονται σε τόσο υψηλές θέσεις συναλλάσσονται με την Διοίκηση. Αυτός που συναλλάσσεται, δε μπορεί να διεκδικήσει για λογαριασμό μας. Ας αναρωτηθούμε λοιπόν, τι πράττει, συναλλάσσεται προς όφελός του ή διεκδικεί για λογαριασμό μας;
Την επομένη των εκλογών, στα γραφεία του Συλλόγου, στήθηκε γλέντι. Κρασιά, τραγούδια και χαρές για τον μία ακόμη φορά επιτευγμένο στόχο, τη «νίκη» στις εκλογές, την πλειοψηφία στο Δ.Σ., τον υποταγμένο στις προσταγές του «γενικού αφεντικού» Σύλλογο!
Όλα αυτά γίνονται με την ανοχή μας. Όλα αυτά γίνονται με την απουσία μας. Όλα αυτά αναφέρονται στο Σύλλογο που ΕΧΟΥΜΕ. Όμως είναι αυτός ο Σύλλογος που αξίζουμε; Θα ανεχόμαστε και θα επιβραβεύουμε τις προσωπικές στρατηγικές του «γενικού αφεντικού» ή θα χτίσουμε το Σύλλογό μας; Θα αφήσουμε, με την αδιαφορία μας και την αποχή μας, το Σύλλογό ΜΑΣ στα χέρια ΤΟΥ; Ο Σύλλογος δεν είναι φέουδο του «γενικού αφεντικού». Δεν φτάνει όμως να το λέμε, χρειάζεται η συμμετοχή όλων για να του το αποδείξουμε. Η συμμετοχή να είναι η απάντησή μας.
Συνάδελφοι,
συμμετέχουμε για να αποκτήσουμε το Σύλλογο που θέλουμε, το Σύλλογο που ΑΞΙΖΟΥΜΕ
