Τρίτη 8 Φεβρουαρίου 2011

Οικονομικά διοικητικού προσωπικού


Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

και τα οικονομικά μας ζητήματα είναι ένα άλλο τεράστιο θέμα!
Διότι γνωρίζετε ότι:
  • αμειβόμαστε κατά τρόπο άθλιο,
  • δυσκολευόμαστε να καλύψουμε τις στοιχειώδεις ανάγκες διαβίωσης,
  • υποβαθμίζεται το εισόδημά μας διαρκώς,
  • οδηγούμαστε στα όρια της φτώχειας.
Και όλα αυτά γιατί;
εξαιτίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών λιτότηταςπου επιβάλλονται τόσο από την κυβέρνηση της Ν.Δ. όπως και από τις  προηγούμενες του ΠΑ.ΣΟ.Κ.
·          η ανεξέλεγκτη ακρίβεια ,
·          οι καθημερινές ανατιμήσεις σε βασικά είδη,
·          ο δόλιος τρόπος υπολογισμού του  πληθωρισμού,
έχουν οδηγήσει την μισθοσυντήρητη οικογένεια σε απόγνωση.

Το νέο μισθολόγιο που υποσχόταν ο πρωθυπουργός και για το 2006 και για το 2007 που υποτίθεται «θα έμπαινε μια τάξη στην αναρχία και στις ανισότητες που επικρατούν στις αμοιβές των Δ.Υ.» πάει για μετά το 2008. . .



Το συνδικαλιστικό κίνημα των δημοσίων υπαλλήλων αγωνίστηκε και αγωνίζεται για ουσιαστικές αυξήσεις στους μισθούς μας για μισθολόγιο που θα ενσωματώνει τα διάφορα επιδόματα στο βασικό μισθό και θα διαμορφώνει κατώτατο βασικό εισαγωγικό μισθό 1.250€. Αγωνιζόμαστε για μισθούς και συντάξεις αξιοπρέπειας.

Η υπερωρία και η ενίσχυση από τον Ε.Λ.Κ.Ε. που πήραμε μπορεί να μας βοήθησαν να «μπαλώσουμε κάποια τρύπα» ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΜΩΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ.

Έχουμε τη γνώμη ότι η ενίσχυση από το Ε.Λ.Κ.Ε. δεν μπορεί να μένει στο 1€ την ημέρα. Πρέπει να αυξηθεί και να αντιστοιχεί τουλάχιστον σε ένα 15ημερο μισθό για κάθε υπάλληλο.

Δεν μπορεί,
  • να εμφανίζονται μέσα στο Πανεπιστήμιο ανισότητες,
  • να δίνονται υπερωριακές αμοιβές μηνιαίως σε μερίδα εργαζομένων,
  • να καταγγέλλουμε τις ανισότητες που δημιουργούνται στο δημόσιο,
  • και στο Πανεπιστήμιο να σιωπούμε.

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,
  • για τα οικονομικά μας αιτήματα και διεκδικήσεις, την υπεράσπιση των ασφαλιστικών δικαιωμάτων, των δικαιωμάτων για συνθήκες αξιοπρεπούς υγειονομικής περίθαλψης,
  • για τα μεγάλα θέματα της παιδείας, για την υπεράσπιση των εργασιακών δικαιωμάτων και κατακτήσεων
πρέπει να βάλει πλάτη ο Σύλλογος και να ενεργοποιήσει, να κινητοποιήσει τους εργαζόμενους στις υπηρεσίες διοικητικής και τεχνικής στήριξης του Πανεπιστημίου ΝΑ ΕΜΠΝΕΥΣΕΙ τους συναδέλφους.

Γι΄ αυτό, πρέπει να αλλάξει χέρια ο σύλλογος και να περάσει σε χέρια συναδέλφων που έχουν εμπιστοσύνη στην πάλη και τον αγώνα των εργαζομένων.