1ος μύθος: «θα ιδρυθούν μη κρατικά – μη κερδοσκοπικά παν/μια»
Οι όροι είναι σκόπιμα ψευδείς. Τα όποια ιδρύματα θα είναι ιδιωτικά ‘παν/μια’, φθηνά σε υποδομές και περιεχόμενο και ακριβά σε δίδακτρα, που θα πουλάνε πτυχία ισότιμα με αυτά των δημοσίων. Τα εν λόγω ‘παν/μια’ θα είναι και ιδιωτικά και κερδοσκοπικά, γι’ αυτό άλλωστε θα επενδύσει ο όποιος ιδιώτης.
2ος μύθος: «τα ιδιωτικά ‘παν/μια’ θα είναι υψηλής ποιότητας (ανώτερης των δημοσίων)»
Με εξαίρεση ελάχιστα παν/μια στις ΗΠΑ τα οποία δεν είναι ακριβώς ιδιωτικά, τα υπόλοιπα ιδιωτικά των ΗΠΑ και τα ελάχιστα της Ευρώπης (Βέλγιο, Γερμανία, Πορτογαλία) είναι ποιοτικά μέτρια ή κάτω του μετρίου. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Πορτογαλίας: τα μισά (!) που ιδρύθηκαν την τελευταία διετία, έκλεισαν με εισαγγελική παρέμβαση, γιατί… πουλούσαν τα πτυχία!
3ος μύθος: «ο ανταγωνισμός των ιδιωτικών θα αναβαθμίσει την ποιότητα των δημοσίων»
Η παιδεία νοείται ως κοινωνικό αγαθό και δεν μπορεί να υπόκειται στη λογική του αγοραίου ανταγωνισμού. Σ’ αυτόν υπόκεινται τα εμπορεύματα και αυτό είναι το όραμα των εμπνευστών της υπό συζήτησης αναθεώρησης. Ωφελήθηκαν από αυτόν τον περίφημο ανταγωνισμό ιδιωτικού-δημόσιου τα δημόσια νοσοκομεία ή τα κρατικά ΜΜΕ ή τα δημόσια σχολεία; Η βέβαιη εξέλιξη θα είναι η προσφυγή των ιδιοκτητών των ιδιωτικών ‘παν/μίων’ στα όργανα της ΕΕ ώστε να διεκδικήσουν στο όνομα του ‘υγιούς’ ανταγωνισμού κρατική επιχορήγηση. Αυτό άλλωστε δεν συμβαίνει ήδη με την Ολυμπιακή Αεροπορία; Και το κυριότερο: τα δημόσια παν/μια που ήδη απαξιώνονται, υποβαθμίζονται και υπο-χρηματοδοτούνται θα αναγκαστούν για να επιβιώσουν να υιοθετήσουν αγοραία κριτήρια, επιβάλλοντας δίδακτρα και προσαρμόζοντας το περιεχόμενό τους στα στενά συμφέροντα των επιχειρήσεων-χρηματοδοτών.
4ος μύθος: «τα ιδιωτικά ‘παν/μια’ θα αντιμετωπίσουν τη φοιτητική μετανάστευση»
Το κομμάτι των Ελλήνων φοιτητών που κατευθύνεται σε σχολές του εξωτερικού ακριβής υποδομής όχι μόνο δε θα μειωθεί αλλά θα αυξηθεί: αφενός γιατί κανένα ιδιώτη δεν συμφέρει να αναλάβει το υπέρογκο κόστος ίδρυσης τέτοιων σχολών στην Ελλάδα και αφετέρου γιατί με την πολιτική περιορισμού των διόδων στην δημόσια εκπ/ση (μείωση αριθμού εισακτέων, εξεταστικοί φραγμοί, βάση του 10) θα ενισχυθεί αυτή η τάση.
5ος μύθος: «τα ιδιωτικά ‘παν/μια’ θα απαντήσουν στο πρόβλημα της ανεργίας των νέων»
Η ανεργία δεν είναι φυσικό φαινόμενο! Συρρικνώνουν με τις πολιτικές τους τα εργασιακά δικαιώματα των πτυχιούχων προωθώντας την κατάργηση του συλλογικού εργασιακού δικαιώματος του παν/κού πτυχίου αντικαθιστώντας τα με τίτλους ευέλικτων πτυχίων μιας χρήσης. Αυτά τα ‘πτυχία’ θα ανταποκρίνονται στο επιθυμητό μοντέλο ευέλικτου εργαζόμενου και θα απαξιώνονται γρήγορα από τις αγοραίες αλλαγές, μαζί με τον εργαζόμενο-κάτοχό τους.
6ος μύθος: «Η ‘μεταρρύθμιση’ ιδιωτικοποιώντας την εκπ/ση θα βάλει φρένο στη διαφθορά»
Οι θιασώτες αυτής της λογικής θα πρέπει να ζητήσουν την ιδιωτικοποίηση της δικαιοσύνης για την πάταξη της διαφθοράς και των παρα-δικαστικών κυκλωμάτων, την ιδιωτικοποίηση του στρατού και της αστυνομίας κλπ. Στην πραγματικότητα η λειτουργία των ιδιωτικών ‘παν/μίων’ όχι μόνο δε θα καταπολεμήσει την διαφθορά αλλά θα την γιγαντώσει αφού θα την κάνει ακόμα πιο ανεξέλεγκτη αφού δεν θα υπάρχει κοινωνικός έλεγχος και στην χειρότερη περίπτωση θα την νομιμοποιήσει.
Η κυβέρνηση πλέον είναι απελπιστικά μόνη της στην προσπάθεια να περάσει την αντιδραστική ‘μεταρρύθμιση’ για την εκπαίδευση. Οι αγώνες του κινήματος κατάφεραν να κερδίσουν μία πρώτη νίκη. Ανάγκασαν την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αποχωρήσει από την διαδικασία αναθεώρησης του συντάγματος σπάζοντας με αυτό τον τρόπο την συναίνεση που προσπαθούσε να χτίσει η κυβέρνηση για να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας.
Ξέρουμε ότι οι αγώνες μας μπορούν να νικάνε και αυτή η εξέλιξη μας δίνει δύναμη μέχρι την ολοκληρωτική νίκη. Να αναγκάσουμε την κυβέρνηση να τα πάρει όλα πίσω.
. . . . ο βασιλιάς είναι γυμνός . . . .
Οι μοναδικοί σύμμαχοι που έχουν απομείνει στην κυβέρνηση πλέον είναι οι ‘1000’ που προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτοί μόνον νοιάζονται για την τριτοβάθμια εκπαίδευση σε αντίθεση με όλους τους άλλους που κινητοποιούνται και παλεύουν. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να αναμασάνε τα επιχειρήματα της Γιαννάκου και της κυβέρνησης. Είναι προκλητικό μεγαλοκαθηγητές που λειτουργούν εδώ και χρόνια σαν επιχειρηματίες μέσα στα δημόσια πανεπιστήμια κυνηγώντας κονδύλια προγραμμάτων να παρουσιάζονται σαν αυτόκλητοι σωτήρες του δημόσιου πανεπιστημίου. Προσπαθούν λίγο πολύ να μας πείσουν ότι τα πανεπιστήμια θα γίνουν καλύτερα αν δημιουργηθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια, αν οι φοιτητές και οι οικογένειες τους χώσουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, αν καταργηθεί το άσυλο, αν επιταχυνθούν οι ‘μεταρρυθμίσεις’ της κυβέρνησης της ΝΔ.
Δυστυχώς για αυτούς η πανεπιστημιακή κοινότητα (η πλειοψηφία των Φοιτητικών συλλόγων, η ΠΟΣΔΕΠ και οι Εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων και οι Διοικητικοί Υπάλληλοι) και ολόκληρη η κοινωνία έχουν άλλη άποψη γιατί μπορούμε και ξεχωρίζουμε τους μύθους από την πραγματικότητα:
Για όλα αυτά,
- έχουν δίκιο οι φοιτητές που έχουν προχωρήσει σε καταλήψεις,
- έχουν δίκιο οι καθηγητές του πανεπιστημίου που έχουν προχωρήσει σε απεργία διαρκείας
και γι’ αυτούς τους λόγους βρισκόμαστε μαζί τους μέχρι την τελική νίκη.
Χρειάζεται να οργανώσουμε την δική μας συμμετοχή ως ενεργό κομμάτι της πανεπιστημιακής κοινότητας και του κινήματος.
Η επιτροπή αγώνα που φτιάξαμε στην τελευταία γενική συνέλευση χρειάζεται να μαζικοποιηθεί, να οργανώσει τη δράση ξεσηκώνοντας όλους τους συναδέλφους στην κοινή προσπάθεια.
Η παράταξη μας από την πρώτη στιγμή στήριξε με όλες της τις δυνάμεις αυτό το κίνημα.
Σας καλούμε να δώσουμε όλοι μαζί αυτή τη μάχη για την υπεράσπιση της Δημόσιας Παιδείας από τα αρπακτικά της αγοράς.
Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,
Το νόημα και η αξία της Γ. Σ. και των Εκλογών των Διοικητικών έχει ένα
ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΜΗΝΥΜΑ:
ο σύλλογος πρέπει να περάσει στα χέρια συναδέλφων που με ανιδιοτέλεια θα υπηρετούν τα συμφέροντα όλων
Ας κάνουμε πράξη την ενεργή συμμετοχή μας στη Γ. Σ.
και στην εκλογική διαδικασία.
Φεβρουάριος 2007
