Ο μέντορας, ο δόκτωρ, ο Γενικός Διευθυντής και μερικοί ακόμη...ο εξής ένας:

Τρίτη και 13,

διάλεξε το περίφημο για το εντελώς αντίθετο από ό,τι επιγράφεται ‘‘Ανανεωτικό Συνδικαλιστικό Κίνημα’’ να διαλαλήσει τα περίφημα επιτεύγματα που επιτέλεσε τη διετία που μόλις πέρασε.

Αλλά ενός κακού μύρια έπονται. Και τούτο επιβεβαιώνεται από τα θλιβερά πεπραγμένα τα οποία με οιηματικό τρόπο απαριθμούσε.

Αλήθεια, πότε, ο σύλλογος στάθηκε στο ύψος των περιστάσεων; Μήπως αυτό ισχύει μόνο για όσους ανήκουν στην Αυλή του Ηγεμώνος;

Γιατί για όλους τους άλλους συναδέλφους, δηλαδή όσοι με τίμια, άξια και αυστηρώς υπηρεσιακά κριτήρια προσπαθούν και αγωνίζονται, ξέρετε πώς μας αξιολογούν; Ως

«. . . Ανθρώπους που ούτε να προσφέρουν ούτε να δημιουργήσουν μπορούν, αλλά προσπαθούν με ύβρεις, λασπολογία και αχαλίνωτη αερολογία διαφώτισης να κάνουν αισθητή την παρουσία τους δημιουργώντας προβλήματα, σάς καλούμε να τούς στείλετε εκεί που τούς αρμόζει, δηλαδή στο περιθώριο.»

Η αλαζονεία και η έπαρση, όπως έχει ενισχυθεί τα τελευταία 2 χρόνια από το γεγονός ότι ο Γενικός Διευθυντής των Οικονομικών Υπηρεσιών διατηρεί το γραφείο του στον ΕΛΚΕ ενώ ταυτόχρονα ηγείται και του ‘‘Ανανεωτικού Συνδικαλιστικού Κινήματος’’, εξηγείται από το ότι έχει καταστεί ο Μέγιστος Διδάσκαλος της επιβολής συντηρώντας ένα προσωπικό μηχανισμό εκδούλευσης, υποδούλωσης και ελέγχου των πάντων.

Συμβάσεις που δεν αντιστοιχούν στην πραγματικότητα, αδικαιολόγητες υπερωρίες, αυταρχικές υπηρεσιακές πρακτικές χαρακτηρίζουν το βίο και την πολιτεία του κατ’ όνομα ‘‘Ανανεωτικού Συνδικαλιστικού Κινήματος’’.

Ο Μέντωρ και Ύπατος Ινστρούκτορας όλων των μακιαβελικών τεχνικών που ισχύουν στο Πανεπιστήμιο Αθηνών τα τελευταία χρόνια, ο οποίος με αυταρχικές μεθόδους, με υπόγειες συμφωνίες και αδιαφανείς κινήσεις έχει επιβάλλει ένα ιδιότυπο καθεστώς ομηρίας το οποίο αγγίζει όλους μέσα στο Πανεπιστήμιο: τις Πρυτανικές Αρχές, τα μέλη ΔΕΠ, τους μεταπτυχιακούς-υπ. διδάκτορες και εμάς το Διοικητικό Προσωπικό, τώρα πια ανησυχεί. Διότι, ευτυχώς, όλα αυτά είναι πλέον γνωστά. Και το ξέρει καλά ότι η γνώση είναι δύναμη. Στο Πανεπιστήμιο είμαστε άλλωστε. . . .

Το απόστημα πάντα δυσωδεί και ενοχλεί περισσότερο όταν αυτό συγκαλύπτεται με εκφράσεις του στυλ : «Πάντα στο πλευρό σας».

Και ενοχλεί γιατί έτσι εμπνέονται μόνο όσοι σκέφτονται με τη λογική του πάτρωνα και του αφέντη.

«Δεν λύσαμε όλα τα προβλήματα στο σύνολό τους, αλλά θέλουμε να πιστεύουμε και να το πιστέψετε και σεις, ότι εργαστήκαμε με όλες μας τις δυνάμεις για την καλύτερη δυνατή επίλυσή τους...»

Καλύτερη σημειολόγηση, που να αποδεικνύει την ένδεια, την αβελτηρία και φυσικά τον πανικό, δεν υπάρχει. Κάποιοι λίγοι συνάδελφοι, που εκπαιδεύονται σε μικρο-ρόλους, προκειμένου να εξασκηθούν, ας προσέξουν λίγο περισσότερο τα όρια της γελοιότητας στα οποία έχουν περιπέσει.

Διότι το ένα, και μοναδικό, και αμείλικτο ερώτημα παραμένει αναπάντητο:

Γιατί δεν αποδόθηκε από το Μάρτιο του 2006 η παρακρατηθείσα από κάθε συνάδελφο εισφορά των 20 ευρώ από την οικονομική ενίσχυση του ΕΛΚΕ;

Με αγωνιστικούς χαιρετισμούς, από το «περιθώριο», που θα τους βόλευε να μας έχουν!

Ο Σύλλογος πρέπει να αλλάξει χέρια

Γιατί,

την Πέμπτη 8-2-2007, αποφασίστηκε από την πλειοψηφία του Διοικητικού Συμβουλίου, να πραγματοποιηθεί η εκλογο-απολογιστική Γενική Συνέλευση του Συλλόγου;

(χρησιμοποιήθηκε, μάλιστα, για πρώτη φορά στα χρονικά του Συλλόγου η διπλή ψήφος της Προέδρου!)

Διότι,

η πλειοψηφία του Διοικητικού Συμβουλίου δεν ενδιαφέρεται που πολλές υπηρεσίες είναι κλειστές λόγω των κινητοποιήσεων στο Πανεπιστήμιο και προχώρησε στην πραγματοποίηση αυτής της κορυφαίας διαδικασίας δίχως τον εύλογο χρόνο για να ενημερωθούν οι συνάδελφοι.

Είναι δυνατόν

·                    να είναι ο Σύλλογος στα χέρια κέντρων εξουσίας;

·                    να είμαστε όργανα ιδιοτελών σκοπών και  επιδιώξεων;

·                    να απουσιάζουν προκλητικά όσοι προτρέπουν σε αγώνες;

·                    να επιτρέπουμε μηχανισμούς πελατειακών σχέσεων;

·                    να ευνοούμε καταστάσεις ανομίας, αν όχι παρανομίας;

Αλλά,

η κατάσταση δεν πάει άλλο,

γι’ αυτό

ο σύλλογος πρέπει να αλλάξει χέρια

Το συνδικαλιστικό κίνημα και ο Σύλλογος έχουν άποψη και θέσεις για τις ασκούμενες πολιτικές που καθορίζουν του όρους της διαβίωσης μας, κάθε πτυχή της καθημερινότητάς μας.

Δεν μπορεί να χάσουμε την πολιτική μας ψυχή επειδή το «μπλόκ των πέντε», όπου ο ένας πρόσκειται στην παράταξη της κυβέρνησης και οι τέσσερις στην παράταξη της αξιωματικής αντιπολίτευσης ‘τα βρίσκουν’ για τη νομή της εξουσίας μέσα στο Πανεπιστήμιο.

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

Το νόημα και η αξία της Γ. Σ. και των Εκλογών είναι ένα ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΜΗΝΥΜΑ:

ο σύλλογος πρέπει να περάσει στα χέρια συναδέλφων που με ανιδιοτέλεια θα υπηρετούν τα συμφέροντα όλων

Ας κάνουμε πράξη την ενεργή συμμετοχή μας στη Γ. Σ.

και στην εκλογική διαδικασία.

Κοινή ανακοίνωση

ΠΟΙΟΙ ΕΠΙΔΙΩΚΟΥΝ

·         ΤΗN ΑΠΟΚΡΥΨΗ ΚΑΙ ΜΕ ΠΡΑΞΙΚΟΠΗΜΑΤΙΚΕΣ ΕΝΕΡΓΕΙΕΣ

·         ΤΗΝ ΠΑΡΑΠΛΑΝΗΣΗ ΣΕ ΒΑΡΟΣ ΤΩΝ ΔΙΟΙ/ΚΩΝ ΥΠΑΛΛΗΛΩΝ ΤΟΥ

          ΕΚΠΑ

ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΠΙΒΛΗΘΟΥΝ ΠΑΡΑ-ΘΕΣΜΙΚΑ,

ΚΑΤΑΠΑΤΩΝΤΑΣ ΚΑΘΕ ΕΝΝΟΙΑ

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΛΕΙΤΟΥΡΓΙΑΣ ΚΑΙ ΝΟΜΙΜΟΤΗΤΑΣ

Παρασκευή 9 Φεβρουαρίου 2007

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

Την Πέμπτη 8 Φεβρουαρίου 2007 έγινε προσπάθεια να γίνει εκλογο-απολογιστική Γενική Συνέλευση, η οποία συγκλήθηκε από την απερχόμενη πλειοψηφία του Διοικητικού Συμβουλίου του Συλλόγου με ασυνήθιστες συνοπτικές διαδικασίες, παρά το γεγονός ότι υπάρχουν κινητοποιήσεις, καταλήψεις, ενώ πολλές υπηρεσίες του Πανεπιστημίου παραμένουν κλειστές. Ταυτόχρονα, την ίδια ημέρα, με απόφαση της Ομοσπονδίας, είχε προκηρυχθεί στάση εργασίας από τις 11.00 π.μ. έως τη λήξη του ωραρίου και συμμετοχή στο πανεκπαιδευτικό συλλαλητήριο.

Η ανακοίνωση για τη σύγκληση της Γενικής Συνέλευσης έγινε μέσα από το διαδίκτυο, το μεσημέρι της Δευτέρας 5 Φεβρουαρίου. Το γεγονός αυτό σε συνδυασμό με την κατάσταση στις σχολές, είχε σαν αποτέλεσμα τη ελλιπή ενημέρωση των μελών του συλλόγου, και την ιδιαίτερα μικρή συμμετοχή στην επιχειρούμενη γενική συνέλευση (παρόντες 150 περίπου συνάδελφοι σε σύνολο 1200 τουλάχιστον μελών του συλλόγου).

Ωστόσο, διαπιστώθηκε ότι η αποπειραθείσα εκλογο-απολογιστική Γ.Σ. δεν πληρούσε δύο κρίσιμες προϋποθέσεις του Καταστατικού του Συλλόγου, όπως και του νόμου που διέπει τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, προκειμένου να  συγκροτηθεί ως σώμα:

·        Κανένα μέλος του Συλλόγου δεν ήταν ταμειακά τακτοποιημένο, όπως προς έκπληξη όλων, ανακοίνωσε, μετά από σχετική ερώτηση, ο Ταμίας του απερχόμενου Δ.Σ. κ. Αχιλλέας Βρόντος «Όλα τα μέλη του Συλλόγου είναι ταμειακά εντάξει έως την 31-12-2005 και έκτοτε καμία συνδρομή δεν έχει εισπραχθεί» δήλωσε. Την ίδια μάλιστα άποψη κατέθεσε και η πρόεδρος του Συλλόγου κα. Νάνσυ Μιχοπούλου, μέλος της πλειοψηφούσας παράταξης η οποία διευθύνεται από τον κ. Παν. Φωτόπουλο, Γενικό Διευθυντή του Πανεπιστημίου Αθηνών! Συνεπώς σύμφωνα με το καταστατικό (άρθρο 8, παρ. 3, εδ. 1,2), με δεδομένη την ταμειακή εκκρεμότητα όλων των μελών του Συλλόγου, δεν μπορεί να συγκληθεί Γενική Συνέλευση και ούτε φυσικά μπορεί να προβεί στη λήψη αποφάσεων οποιουδήποτε χαρακτήρα και προπαντός να διεξάγει εκλογές.

·        Δεν υπήρχε απαρτία, αφού σύμφωνα με το καταστατικό (άρθρο 12 παρ. 3) στην πρώτη Γ.Σ. απαιτείται η παρουσία του 1/3 των μελών του (δηλαδή 400 και πάνω συνάδελφοι).

Η υπόθεση αυτή περιπλέκεται ακόμη περισσότερο δεδομένου ότι είχαν υπάρξει διαβεβαιώσεις από τον Ταμία του Συλλόγου, κ. Αχιλλέα Βρόντο, κατά τη συνεδρίαση του Διοικητικού Συμβουλίου την 1^η Φεβρουαρίου 2007, με την οποία δρομολογήθηκαν οι διαδικασίες για την αποπειραθείσα Γ.Σ. της 8-2-2007, ότι «όλοι οι συνάδελφοι είναι ταμειακά τακτοποιημένοι έως 31-12-2006», ενώ η ίδια ακριβώς διαβεβαίωση μάς δόθηκε και πριν από την έναρξη της επιχειρούμενης Γ.Σ, από τον Γραμματέα του απερχόμενου προεδρείου του Συλλόγου και μέλος της πλειοψηφούσας παράταξης, με αρχηγό τον κ. Παν. Φωτόπουλο, κ. Δημήτρη Σακκάτο.

Διαπιστώνοντας αυτήν την κατάσταση, τέθηκε θέμα νομιμότητας της Γ.Σ. από όλες τις παρατάξεις και τους ανεξάρτητους συνδικαλιστές.

Όμως, οι πλειοψηφούσες δυνάμεις του απερχόμενου Δ.Σ., μέσω των αρχηγών τους κ. Π. Φωτόπουλο, κ. Σ. Ζερβό και κ. Αχ. Βρόντο, αρνήθηκαν να συζητήσουν οποιαδήποτε νόμιμη λύση και κάλεσαν τους παρόντες συναδέλφους, να ψηφίσουν για το αν θα γίνει ή όχι η Γ.Σ., κι ενώ γνώριζαν πολύ καλά ότι δεν τίθεται θέμα ψηφοφορίας σε σώμα που δεν έχει νόμιμα συγκροτηθεί.

Αρνηθήκαμε να συμμετάσχουμε και να συμπράξουμε σε αυτό το καθεστώς ανομίας. Προσπαθήσαμε να πάρουμε το λόγο και δεχτήκαμε τους προπηλακισμούς τους. Έτσι δύο από τα μέλη του Απερχόμενου Δ. Σ. που επρόκειτο να προεδρεύσουν, οι υπογράφοντες το κείμενο και πάρα πολλοί συνάδελφοι αποχωρήσαμε, μη θέλοντας να νομιμοποιήσουμε με την παρουσία μας αυτές τις αντιδημοκρατικές, αντικαταστατικές, αυταρχικές  και πραξικοπηματικές τακτικές.

Προκύπτουν ορισμένα βασικά ζητήματα πολιτικής και συνδικαλιστικής δεοντολογίας και ηθικής τάξης:

1.                  Γιατί δεν αποδόθηκε από το Μάρτιο του 2006 στο Σύλλογο η παρακρατηθείσα από κάθε συνάδελφο εισφορά των 20 ευρώ από την οικονομική ενίσχυση του ΕΛΚΕ;

2.                  Γιατί δεν εφαρμόστηκε η σχετική απόφαση του Πρυτανικού Συμβουλίου;

3.                  Ποια είναι η ευθύνη του προεδρείου της πλειοψηφίας των τριών παρατάξεων;

4.                  Γιατί διαβεβαίωναν τα μέλη του Διοικητικού Συμβουλίου στις συνεδριάσεις του ΔΣ (1-2-2007 και 5-2-2007) ότι όλοι οι συνάδελφοι του Συλλόγου είναι οικονομικά τακτοποιημένοι μέχρι 31-12-2006;

5.                  Ποιες είναι οι επιδιώξεις τους και τι θέλουν να αποκρύψουν από τους εργαζόμενους;

6.                  Πως θα διενεργηθούν σύννομα οι εκλογές του Συλλόγου, όταν ουδείς είναι ταμειακά τακτοποιημένος ως προς το Σύλλογο και μάλιστα σε κλίμα αδιαφάνειας και διγλωσσίας;

Για όλους αυτούς τους λόγους και με επιφύλαξη κάθε νόμιμου δικαιώματος, προς αποκατάσταση της δημοκρατικής νομιμότητας και λειτουργίας του Συλλόγου. καλούμε όλους τους συναδέλφους να καταδικάσουν τις διασπαστικές πρακτικές του «αποφασίζουμε και διατάσσουμε». Να περιφρουρήσουν την ενότητά τους και να αγωνιστούν για την αποκατάσταση της δημοκρατικής νομιμότητας και λειτουργίας του Συλλόγου, προαπαιτούμενο για να μπορεί ο Σύλλογος να εκπροσωπεί το Διοικητικό Προσωπικό και να προωθεί λύσεις στα προβλήματα και τις διεκδικήσεις του.

Οι εκπρόσωποι των παρατάξεων:

Τριγάζης Ζαχαρίας, ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ- ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΕΝΟΒΑ

Σιώτα Ρούλα, ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ

Ανθίτης Ανδρέας, ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΑΝ/ΜΙΑΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ

Παπαθανασίου Σωτήρης, Ανεξάρτητος Συνδικαλιστής 

Ανακοίνωση - Δήλωση του Ζαχαρία Τριγάζη και της Τασίας Γόντικα

Ανακοίνωση - Δήλωση του Ζαχαρία Τριγάζη και της Τασίας Γόντικα

μελών του απερχόμενου Δ.Σ. του Συλλόγου Διοικητικού Προσωπικού του Ε.Κ.Π.Α.

Από την Γενική Συνέλευση-παρωδία του Συλλόγου της 8-2-2007 αποκαλύπτονται πράξεις και συμπεριφορές, μεγάλης σημασίας, της πλειοψηφίας των «πέντε» του Δ.Σ.

Ταυτόχρονα, προκύπτουν και ανάλογα κρίσιμα συμπεράσματα για το πώς το προεδρείο των «πέντε» χειριζόταν και χρησιμοποιούσε το Σύλλογο.

Στη συνεδρίαση του Δ.Σ. της 1^ης Φεβρουαρίου 2007, που η πλειοψηφία αποφάσισε (χρησιμοποιώντας τη διπλή ψήφο της προέδρου) να συγκαλέσει Γ.Σ. για τις 8-2-2007, ο ταμίας του Συλλόγου συν. Α. Βρόντος διαβεβαίωνε το Δ.Σ. ότι όλοι οι συνάδελφοι μέλη του Συλλόγου είναι ταμειακά τακτοποιημένοι μέχρι 31-12-2006. Στην αποπειραθείσα Γ.Σ. αποκαλύφθηκε ότι οι συνάδελφοι, μέλη του Συλλόγου είναι οικονομικά τακτοποιημένοι μέχρι 31-12-2005.

• Γιατί είπε ΨΕΜΑΤΑ ο ταμίας του Συλλόγου στη συνεδρίαση του Δ.Σ.;
• Ποιες σκοπιμότητες τον οδήγησαν σε αυτό το ατόπημα και τι ήθελε να αποκρύψει;
• Γιατί στην έκθεση οικονομικού απολογισμού ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΘΗΚΕ ΚΑΘΟΛΟΥ η εκκρεμότητα καταβολής των παρακρατηθέντων από την χρηματική ενίσχυση του Ε.Λ.Κ.Ε. το 2006;

Επιδίωξη του συν. Α. Βρόντου με την κάλυψη των άλλων τεσσάρων μελών του Προεδρείου ήταν να παραπλανήσουν τα τέσσερα μέλη της μειοψηφίας του Δ.Σ. Ήθελαν άρον-άρον να πάνε σε Γ.Σ. χωρίς την τήρηση των προϋποθέσεων του Καταστατικού για απαρτία με βάση τα ταμειακά τακτοποιημένα μέλη.

Όμως συνδικαλιστική οργάνωση που δεν έχει κανένα μέλος οικονομικά τακτοποιημένο σύμφωνα με τις διατάξεις του Καταστατικού ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΓΚΡΟΤΗΣΕΙ Γενική Συνέλευση και μάλιστα εκλογο-απολογιστική.

• Θέλουμε να μας απαντήσουν οι ηγήτορες των τριών παρατάξεων που αποτελούν το Προεδρείο του Συλλόγου γιατί συμμετείχαν και προσμετρήθηκαν στο σώμα της Γ.Σ. συνάδελφοι ορισμένου χρόνου;
• Γιατί χρησιμοποιούνται κατ’ αυτόν τον τρόπον αυτοί οι συνάδελφοι;
• Μήπως γυρίσαμε στις εποχές της ….. και της ΝΟΘΕΙΑΣ;

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

Η αποκατάσταση της δημοκρατικής λειτουργίας του Συλλόγου, η τήρηση των καταστατικών κανόνων ΕΙΝΑΙ ΜΕΙΖΟΝ ΘΕΜΑ και ΒΑΣΙΚΗ ΠΡΟΫΠΟΘΕΣΗ για να μπορεί μια συνδικαλιστική οργάνωση να εκπροσωπεί τους συναδέλφους, να αγωνίζεται για τα προβλήματά τους και να προωθεί τις διεκδικήσεις τους.

Όλα τα παραπάνω που εκθέτουμε κάνουν επιτακτική και αναγκαία τη συνειδητοποίηση από κάθε συνάδελφο ότι ο Σύλλογος ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΧΕΡΙΑ.

και αυτό πρέπει να εκφραστεί στις εκλογές του Συλλόγου που θα γίνουν την Παρασκευή 16 Φεβρουαρίου 2007.

Αντι-απολογισμός

Συναδέλφισσες και  Συνάδελφοι,

Έχουμε στα χέρια μας τον απολογισμό του Δ.Σ. για το δίχρονο που πέρασε και εγκρίθηκε από την πλειοψηφία των «πέντε».

Είναι κείμενο άχρωμο και φτωχό όπως, ήταν η δράση του Δ.Σ. που συγκροτήθηκε από την πλειοψηφία των «πέντε» και απέκλεισε από το Προεδρείο την 2^η και την 3^η δύναμη μέσα στο Σύλλογο.

Συγκρότησαν ένα προεδρείο αδράνειας που τις περισσότερες φορές λειτούργησε αγνοώντας τις συλλογικές δημοκρατικές διαδικασίες.

Το προεδρείο των «πέντε» πολλές φορές αναλώθηκε στην υπεράσπιση των επιλογών της Διοίκησης του Πανεπιστημίου και σε μερικές περιπτώσεις  κραυγαλέα προκάλεσε το κοινό αίσθημα των συναδέλφων.

Οι υπηρεσίες που στενάζουν από έλλειψη προσωπικού, η εργασιακή περιπλάνηση συναδέλφων χωρίς σεβασμό στο έργο που παράγουν και στα προσόντα τους  δεν είναι πρόβλημα; γιατί απουσιάζει έστω και μια νύξη;

Στο κείμενο του απολογισμού δεν γίνεται ούτε μια αναφορά στη νεοφιλελεύθερη κυβερνητική πολιτική που πλήττει το εισόδημά μας και έχει βάλει στο στόχαστρο τα συνταξιοδοτικά-ασφαλιστικά δικαιώματα, τις εργασιακές και δημοκρατικές κατακτήσεις που με σκληρούς αγώνες κέρδισε το εργατικό κίνημα.

Στο κείμενο καμία αναφορά δεν γίνεται στο περιεχόμενο της επίθεσης στο Δημόσιο Πανεπιστήμιο, στην αναθεώρηση του άρθρου 16 και του προσχεδίου νόμου πλαισίου και στις επιπτώσεις που θα έχουν στο προσωπικό που εργάζεται στις υπηρεσίες διοικητικής και τεχνικής στήριξης του Πανεπιστημίου.

  

Η εντύπωση που δίνει ο απολογισμός είναι ότι όλα βαίνουν καλώς στο Πανεπιστήμιο, στις διοικητικές υπηρεσίες και στους εργαζόμενους και ότι όσα προβλήματα εμφανίστηκαν αντιμετωπίστηκαν!!

Τα κρούσματα αυταρχισμού, ετσιθελισμού και αυθαιρεσίας που εμφανίζονται δεν είναι πρόβλημα και μείζον θέμα ισότιμης μεταχείρισης του διοικητικού προσωπικού;

Γιατί δεν γίνεται καμία αναφορά;

Οι επιλογές ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ και μη επιβράβευσης της αξιοσύνης που απογοητεύει συναδέλφους και τους οδηγεί ακόμα και στην παραίτηση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΡΟΒΛΗΜΑ;

Γιατί δεν απασχόλησε το Σύλλογο;

Δεν υπάρχουν φαινόμενα πελατειακών σχέσεων, ρουσφετιού, νεποτισμού που δυσφημούν το Δημόσιο Πανεπιστήμιο;

Αντιστάθηκε ο Σύλλογος ως όφειλε;

ως συνδικαλιστική οργάνωση που είναι ώστε να περιοριστούν και να εξαλειφθούν αυτά τα φαινόμενα;

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

• Ο Σύλλογος και κάθε συνδικαλιστική οργάνωση ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ούτε εξωραϊστικός σύλλογος, ούτε υπηρεσία που καταθέτει ξερά τα πεπραγμένα.

• Η συνδικαλιστική οργάνωση ΕΧΕΙ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΨΥΧΗ και δεν μπορεί να την χάσει στο όνομα μικροπαραταξιακών επιλογών και σκοπιμοτήτων.

• Εμείς δεν υποτιμάμε αυτά τα έστω λίγα που έκανε το Δ.Σ. και έχουν την αξία τους. Άλλωστε και εμείς συμβάλαμε σε αυτά με συμπεριφορά και πράξη. Όμως η συνολική δράση του Δ.Σ. είναι αναντίστοιχη με τα μεγάλα και μικρά προβλήματα και αιτήματα του Διοικητικού Προσωπικού.

• Όμως δεν μπορούμε να αφήσουμε ο Σύλλογος να χάσει την φυσιογνωμία του ως συνδικαλιστική οργάνωση

  

γι΄ αυτό ο Σύλλογος πρέπει να αλλάξει χέρια.

  

Να περάσει σε χέρια συναδέλφων που εμπνέονται από την ενεργή συμμετοχή και δράση των εργαζομένων.

Υπεράσπιση του Δημόσιου Πανεπιστημίου

1^ος μύθος: «θα ιδρυθούν μη κρατικά – μη κερδοσκοπικά παν/μια»

Οι όροι είναι σκόπιμα ψευδείς. Τα όποια ιδρύματα θα είναι ιδιωτικά ‘παν/μια’, φθηνά σε υποδομές και περιεχόμενο και ακριβά σε δίδακτρα, που θα πουλάνε πτυχία ισότιμα με αυτά των δημοσίων. Τα εν λόγω ‘παν/μια’  θα είναι και ιδιωτικά και κερδοσκοπικά, γι’ αυτό άλλωστε θα επενδύσει ο όποιος ιδιώτης.

2^ος μύθος: «τα ιδιωτικά ‘παν/μια’ θα είναι υψηλής ποιότητας (ανώτερης των δημοσίων)»

Με εξαίρεση ελάχιστα παν/μια στις ΗΠΑ τα οποία δεν είναι ακριβώς ιδιωτικά, τα υπόλοιπα ιδιωτικά των ΗΠΑ και τα ελάχιστα της Ευρώπης (Βέλγιο, Γερμανία, Πορτογαλία) είναι ποιοτικά μέτρια ή κάτω του μετρίου. Χαρακτηριστικό είναι το παράδειγμα της Πορτογαλίας: τα μισά (!) που ιδρύθηκαν την τελευταία διετία, έκλεισαν με εισαγγελική παρέμβαση, γιατί… πουλούσαν τα πτυχία!

3^ος μύθος: «ο ανταγωνισμός των ιδιωτικών θα αναβαθμίσει την ποιότητα των δημοσίων»

Η παιδεία νοείται ως κοινωνικό αγαθό και δεν μπορεί να υπόκειται στη λογική του αγοραίου ανταγωνισμού. Σ’ αυτόν υπόκεινται τα εμπορεύματα και αυτό είναι το όραμα των εμπνευστών της υπό συζήτησης αναθεώρησης. Ωφελήθηκαν από αυτόν τον περίφημο ανταγωνισμό ιδιωτικού-δημόσιου τα δημόσια νοσοκομεία ή τα κρατικά ΜΜΕ ή τα δημόσια σχολεία; Η βέβαιη εξέλιξη θα είναι η προσφυγή των ιδιοκτητών των ιδιωτικών ‘παν/μίων’ στα όργανα της ΕΕ ώστε να διεκδικήσουν στο όνομα του ‘υγιούς’ ανταγωνισμού κρατική επιχορήγηση. Αυτό άλλωστε δεν συμβαίνει ήδη με την Ολυμπιακή Αεροπορία; Και το κυριότερο: τα δημόσια παν/μια που ήδη απαξιώνονται, υποβαθμίζονται και υπο-χρηματοδοτούνται θα αναγκαστούν για να επιβιώσουν να υιοθετήσουν αγοραία κριτήρια, επιβάλλοντας δίδακτρα και προσαρμόζοντας το περιεχόμενό τους στα στενά συμφέροντα των επιχειρήσεων-χρηματοδοτών.

4^ος μύθος: «τα ιδιωτικά ‘παν/μια’ θα αντιμετωπίσουν τη φοιτητική μετανάστευση»

Το κομμάτι των Ελλήνων φοιτητών που κατευθύνεται σε σχολές του εξωτερικού ακριβής υποδομής όχι μόνο δε θα μειωθεί αλλά θα αυξηθεί: αφενός γιατί κανένα ιδιώτη δεν συμφέρει να αναλάβει το υπέρογκο κόστος ίδρυσης τέτοιων σχολών στην Ελλάδα και αφετέρου γιατί με την πολιτική περιορισμού των διόδων στην δημόσια εκπ/ση (μείωση αριθμού εισακτέων, εξεταστικοί φραγμοί, βάση του 10) θα ενισχυθεί αυτή η τάση.

5^ος μύθος: «τα ιδιωτικά ‘παν/μια’ θα απαντήσουν στο πρόβλημα της ανεργίας των νέων»

Η ανεργία δεν είναι φυσικό φαινόμενο! Συρρικνώνουν με τις πολιτικές τους τα εργασιακά δικαιώματα των πτυχιούχων προωθώντας την κατάργηση του συλλογικού εργασιακού δικαιώματος του παν/κού πτυχίου αντικαθιστώντας τα με τίτλους ευέλικτων πτυχίων μιας χρήσης. Αυτά τα ‘πτυχία’ θα ανταποκρίνονται στο επιθυμητό μοντέλο ευέλικτου εργαζόμενου και θα απαξιώνονται γρήγορα από τις αγοραίες αλλαγές, μαζί με τον εργαζόμενο-κάτοχό τους.

6^ος μύθος: «Η ‘μεταρρύθμιση’ ιδιωτικοποιώντας την εκπ/ση θα βάλει φρένο στη διαφθορά»

Οι θιασώτες αυτής της λογικής θα πρέπει να ζητήσουν την ιδιωτικοποίηση της δικαιοσύνης για την πάταξη της διαφθοράς και των παρα-δικαστικών κυκλωμάτων, την ιδιωτικοποίηση του στρατού και της αστυνομίας κλπ. Στην πραγματικότητα η λειτουργία των ιδιωτικών ‘παν/μίων’ όχι μόνο δε θα καταπολεμήσει την διαφθορά αλλά θα την γιγαντώσει αφού θα την  κάνει ακόμα πιο ανεξέλεγκτη αφού δεν θα υπάρχει κοινωνικός έλεγχος και στην χειρότερη περίπτωση θα την νομιμοποιήσει.

Η κυβέρνηση πλέον είναι απελπιστικά μόνη της στην προσπάθεια να περάσει την αντιδραστική ‘μεταρρύθμιση’ για την εκπαίδευση. Οι αγώνες του κινήματος κατάφεραν να κερδίσουν μία πρώτη νίκη. Ανάγκασαν την ηγεσία της αξιωματικής αντιπολίτευσης να αποχωρήσει από την διαδικασία αναθεώρησης του συντάγματος σπάζοντας με αυτό τον τρόπο την συναίνεση που προσπαθούσε να χτίσει η κυβέρνηση για να προχωρήσει στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας.

Ξέρουμε ότι οι αγώνες μας μπορούν να νικάνε και αυτή η εξέλιξη μας δίνει δύναμη μέχρι την ολοκληρωτική νίκη. Να αναγκάσουμε την κυβέρνηση να τα πάρει όλα πίσω.

. . . . ο βασιλιάς είναι γυμνός  . . . .

Οι μοναδικοί σύμμαχοι που έχουν απομείνει στην κυβέρνηση πλέον είναι οι ‘1000’ που προσπαθούν να μας πείσουν ότι αυτοί μόνον νοιάζονται για την τριτοβάθμια εκπαίδευση σε αντίθεση με όλους τους άλλους που κινητοποιούνται και παλεύουν. Το μόνο που καταφέρνουν είναι να αναμασάνε τα επιχειρήματα της Γιαννάκου και της κυβέρνησης. Είναι προκλητικό μεγαλοκαθηγητές που λειτουργούν εδώ και χρόνια σαν επιχειρηματίες μέσα στα δημόσια πανεπιστήμια κυνηγώντας κονδύλια προγραμμάτων να παρουσιάζονται σαν αυτόκλητοι σωτήρες του δημόσιου πανεπιστημίου. Προσπαθούν λίγο πολύ να μας πείσουν ότι τα πανεπιστήμια θα γίνουν καλύτερα αν δημιουργηθούν ιδιωτικά πανεπιστήμια, αν οι φοιτητές και οι οικογένειες τους χώσουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη, αν καταργηθεί το άσυλο, αν επιταχυνθούν οι ‘μεταρρυθμίσεις’ της κυβέρνησης της ΝΔ.

Δυστυχώς για αυτούς η πανεπιστημιακή κοινότητα (η πλειοψηφία των Φοιτητικών συλλόγων, η ΠΟΣΔΕΠ και οι Εκπαιδευτικοί όλων των βαθμίδων και οι Διοικητικοί Υπάλληλοι) και ολόκληρη η κοινωνία έχουν άλλη άποψη γιατί μπορούμε και ξεχωρίζουμε τους μύθους από την πραγματικότητα:

Για όλα αυτά, 

• έχουν δίκιο οι φοιτητές που έχουν προχωρήσει σε καταλήψεις,
• έχουν δίκιο οι καθηγητές του πανεπιστημίου που έχουν προχωρήσει σε απεργία διαρκείας

και γι’ αυτούς τους λόγους βρισκόμαστε μαζί τους μέχρι την τελική νίκη.

Χρειάζεται να οργανώσουμε την δική μας συμμετοχή ως ενεργό κομμάτι της πανεπιστημιακής κοινότητας και του κινήματος.

 Η επιτροπή αγώνα που φτιάξαμε στην τελευταία γενική συνέλευση χρειάζεται να μαζικοποιηθεί, να οργανώσει τη δράση ξεσηκώνοντας όλους τους συναδέλφους στην κοινή προσπάθεια.

Η παράταξη μας από την πρώτη στιγμή στήριξε με όλες της τις δυνάμεις αυτό το κίνημα.

Σας καλούμε να δώσουμε όλοι μαζί αυτή τη μάχη για την υπεράσπιση της Δημόσιας Παιδείας από τα αρπακτικά της αγοράς.

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

Το νόημα και η αξία της Γ. Σ. και των Εκλογών των Διοικητικών έχει ένα

ΞΕΚΑΘΑΡΟ ΜΗΝΥΜΑ:

ο σύλλογος πρέπει να περάσει στα χέρια συναδέλφων που με ανιδιοτέλεια θα υπηρετούν τα συμφέροντα όλων

Ας κάνουμε πράξη την ενεργή συμμετοχή μας στη Γ. Σ.

και στην εκλογική διαδικασία.

                                                                                         Φεβρουάριος 2007