Κυριακή 22 Φεβρουαρίου 2009

Το 2ο μέρος του έργου...


Το 2ο μέρος του έργου
«Εργοδοτικός Συνδικαλισμός»
παίχτηκε
στη Γ. Σ. του Συλλόγου στις 19-2-2009.

Πρωταγωνιστής

ήταν ο γνωστός γενικός διευθυντής, εκπρόσωπος της πλειοψηφίας από τους πιο αυθεντικούς εκφραστές της διοίκησης του πολύπαθου Πανεπιστημίου Αθηνών
(διαδίδεται από τους κολλητούς του ότι διαθέτει μεγάλη δύναμη και εξουσία).


Αν, κάποιος, άκουγε τον γενικό διευθυντή και τους άλλους εργοδοτικούς συνδικαλιστές και δεν ζούσε την πραγματικότητα στο Πανεπιστήμιο, θα έβγαζε το συμπέρασμα ότι όλα είναι καλώς καμωμένα.


Τίποτα δεν [κατάλαβαν, άκουσαν, είδαν] οι εργοδοτικοί συνδικαλιστές για:

  • Τις προωθήσεις στελεχών με παραγκωνισμούς σε βαθμό που να προκαλείται βάναυσα το περί δικαίου αίσθημα.
  • Τις εικονικές επιλογές προϊσταμένων Γενικών Διευθύνσεων απλά για να εξυπηρετηθούν κάποιοι ώστε να φύγουν με τον ‘‘τίτλο’’ και να επιβραβεύεται ο δυνάστης συναδέλφων που ορίζεται σύμβουλος στην Πανεπιστημιακή Λέσχη, μετά.
  • Τα παιχνίδια που παίζονται με το πρόσχημα αναδιάταξης των προϊσταμένων Γενικών Διευθύνσεων (ένας γενικός διευθυντής υπάρχει, οι άλλοι βγήκαν στη σύνταξη) με στόχο να βγει ο σχεδιασμός για τους κολλητούς και τον παραμερισμό κάποιων άλλων άξιων συναδέλφων. Τα προσόντα, η προσφορά, η αξιοσύνη δεν μετρούν.
  • Το μεγάλο αριθμό κενών θέσεων στελεχών που δεν πληρώνονται για μεγάλο χρονικό διάστημα όχι γιατί δεν θα μπορούσε να έχει γίνει η επιλογή, αλλά γιατί ο σχεδιασμός για την προώθηση των κολλητών δεν έχει ολοκληρωθεί.
  • Τους εκατοντάδες συναδέλφους που δεν έχουν τοποθετηθεί και που όσο παραμένει αυτή η εκκρεμότητα έχει σοβαρές συνέπειες στις υπηρεσίες και στους ίδιους τους συνάδελφους. 
  • Την πελατειακή συναλλαγή και τον νεποτισμό που είναι κανόνες πια στο Πανεπιστήμιο, με αποτέλεσμα ακόμα και για τα αυτονόητα να χρειάζεται η διαμεσολάβηση κάποιου από το σύστημα διοίκησης και εξουσίας.
  • Τους τόσους και τόσους συναδέλφους που η πλειοψηφία του Δ.Σ. τους γύρισε την πλάτη για να στηρίξει τις εναντίον τους αποφάσεις της Διοίκησης και κάποιων  ισχυρών στο σύστημα εξουσίας στο Πανεπιστήμιο.
  • Τις αδικίες σε βάρος συναδέλφων που παρατηρούνται και τις ανισότητες που δημιουργούνται με τις πρόσθετες αμοιβές.

ΗΡΘΕ Η ΩΡΑ

ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ
ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

μπορούμε να κάνουμε και να πετύχουμε πολλά.


Από εσάς εξαρτάται να διεκδικήσουμε το επόμενο διάστημα:

  • Ενίσχυση του εισοδήματός μας
  • Ενεργητική και δυναμική συμμετοχή στους αγώνες της Α.Δ.Ε.Δ.Υ. με πρώτη κίνηση στις 25 Φεβρουαρίου 2009.
  • Να προγραμματίσουμε μαζί με την Ομοσπονδία δυναμικές και πολύμορφές κινητοποιήσεις για το 2ο δεκαήμερο του Μαρτίου με στόχο την ικανοποίηση των οικονομικών μας αιτημάτων.
  • Καταβολή της οικονομικής ενίσχυσης από τον Ε. Λ. Κ. Ε. το αμέσως επόμενο διάστημα αυξημένης κατά 50%.
  • Καταβολή των ποσών κάθε μήνα όσων συναδέλφων προσφέρουν επιπρόσθετη εργασία (Κυριακές, αργίες, νύκτα) με αυξημένο ποσό αμοιβής.
  • Καταβολή άμεσα των επιδομάτων ειδικότητας, προϋπηρεσίας, μεταπτυχιακών σπουδών. Τακτοποίηση άμεσα όλων των οφειλόμενων σε συναδέλφους.
  • Διαφάνεια, αξιοκρατία, επιβράβευση της αξιοσύνης και της προσφοράς.
  • Απόκρουση φαινομένων αυταρχισμού και ετσιθελισμού που παρατηρούνται σε βάρος συναδέλφων και που είναι απότοκο της αντίληψης κάποιων να αντιμετωπίζονται οι εργαζόμενοι στις υπηρεσίες διοικητικής στήριξης σαν «υπηρετικό προσωπικό». Απαιτείται αποφασιστικός ασυμβίβαστος αγώνας για να κατανοηθεί από όλους μέσα στο Πανεπιστήμιο ότι είμαστε ισότιμοι συντελεστές στην εν γένει λειτουργία του Πανεπιστημίου.



Την Πέμπτη, 26 Φεβρουαρίου 2009, ας κάνουμε ένα βήμα μπροστά.


Επιτέλους,

ας ταράξουμε τα λιμνάζοντα ύδατα
του
‘‘εργοδοτικού συνδικαλισμού’’

Καιρός να αποκτήσουμε και εμείς ένα Σύλλογο, που θα διεκδικεί αποφασιστικά τα δίκαια αιτήματά μας.


Κάθε Συναδέλφισσα, κάθε Συνάδελφος έχει και εμπειρία και γνώση.

Σας καλούμε να πράξετε ανάλογα στις εκλογές του Συλλόγου.



Τετάρτη 18 Φεβρουαρίου 2009

Ας πάρουμε την υπόθεση του Συλλόγου στα χέρια μας

Την Πέμπτη 19 Φεβρουαρίου 2009 πραγματοποιείται η εκλογοαπολογιστική Γενική Συνέλευση του Συλλόγου μας.


Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι,

Μήπως κομίζουμε γλαύκα στην Αθήνα αν διατυπώσουμε την άποψη ότι ο απολογισμός του Δ.Σ. για το δίχρονο που πέρασε είναι αρνητικός. Είναι πεποίθηση πια σε κάθε συνάδελφο και εκφράζεται με διάφορους τρόπους.

—  ΓΙΑΤΙ ΟΜΩΣ ΦΤΑΣΑΜΕ ΩΣ ΕΔΩ ;

Βασική αιτία αυτής της αρνητικής κατάστασης είναι ο ρόλος και η στάση της πλειοψηφίας του Δ.Σ. (μπλόκ των πέντε δηλαδή μια συμμαχία νεοφιλελεύθερων και σοσιαλιστών) απέναντι στα πολυποίκιλα προβλήματα που αντιμετώπιζαν και αντιμετωπίζουν οι συνάδελφοι.
Κάθε απόφαση της πλειοψηφίας του Δ.Σ. ήταν σε πλήρη αντιστοιχία με τις απόψεις και τις θελήσεις της διοίκησης του Πανεπιστημίου και στις περιπτώσεις που βρίσκονταν σε αντίθεση η πλειοψηφία φρόντιζε στην πράξη να τις ευθυγραμμίσει.

Μετέτρεψαν ουσιαστικά το Σύλλογο μας σε εξάρτημα των μηχανισμών διοίκησης και εξουσίας. Έτσι οι λύσεις στα προβλήματα και τα αιτήματα των συναδέλφων έμπαιναν στο παρακάλι με αποτέλεσμα να παραμένουν άλυτα, να χρονίζουν και να οξύνονται.

Οι πέντε του Δ.Σ. λειτουργούσαν σαν εργοδοτικοί συνδικαλιστές, έδωσαν εξετάσεις και πέτυχαν τα ακόλουθα:

  • τον συμβιβασμό τους στην μη τοποθέτηση των συναδέλφων Ι.Δ.Α.Χ., που είχε και έχει σοβαρές επιπτώσεις για τους ίδιους.
  • τη στήριξη κάθε πράξης της διοίκησης, που προκάλεσαν το κοινό περί δικαίου αίσθημα, όπως στις επιλογές στελεχών.
  • την
    ανοχή (που στο τέλος καταντά συνενοχή) των πρακτικών ρουσφετολογίας και πελατειακών σχέσεων.
αυτή η κατάσταση δεν επιτρέπεται να συνεχιστεί

  • Εάν θέλετε ένα Σύλλογο
    που να είναι η φωνή μας, η έκφρασή μας, ο υπερασπιστής κάθε συναδέλφου,

    Τότε
    ας πάρουμε, αυτήν την υπόθεση, στα χέρια μας!

    Όλοι μαζί στη Γενική Συνέλευση και στη συνέχεια στις εκλογικές διαδικασίες
    για ένα Σύλλογο
    ΙΣΧΥΡΟ, ΕΚΦΡΑΣΤΗ ΤΩΝ ΣΥΜΦΕΡΟΝΤΩΝ ΜΑΣ,
    ΥΠΕΡΑΣΠΙΣΤΗ ΤΗΣ  ΥΠΟΣΤΑΣΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΑΞΙΟΠΡΕΠΕΙΑΣ ΜΑΣ.

    Διαφορετικά; Η αποστασιοποίηση από το Σύλλογο και η απογοήτευση των συναδέλφων θα πάρει σοβαρές διαστάσεις. Τα προβλήματα θα οξυνθούν, η ευνοιοκρατία, η αυθαιρεσία και ο ετσιθελισμός θα γίνουν ο κανόνας. Θα ήταν ωραίο κάτι τέτοιο;