Τρίτη 22 Μαρτίου 2011

Συλλαλητήριο


ΝΕΟ ΜΝΗΜΟΝΙΟ – «ΣΥΜΦΩΝΟ ΓΙΑ ΤΟ ΕΥΡΩ»  (πανευρωπαϊκό μνημόνιο)

ΔΙΑΡΚΗΣ μακρόχρονη λιτότητα
Νέα επίθεση στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα.

Μείωση των κοινωνικών δαπανών και των δαπανών κοινωνικής προστασίας και πρόνοιας.

Ιδιωτικοποιήσεις – εκποίηση της δημόσιας περιουσίας.

Οι τομείς της εκπαίδευσης, της υγείας, της κοινωνικής ασφάλισης βρίσκονται ήδη σε πορεία απορύθμισης, υπονόμευσης και διάλυσης.

ΑΝΕΡΓΙΑ – ΑΚΡΙΒΕΙΑ – ΦΤΩΧΕΙΑ  φέρνει ο φαύλος κύκλος : χρέος – ύφεση - χρέος

Οδηγούμαστε από αδιέξοδο σε αδιέξοδο
Αυτά αποφασίζουν οι τοκογλύφοι δανειστές, και υλοποιεί η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, για να διασφαλίσουν τα χρήματά τους.


ΔΕΝ ΘΑ ΤΟΥΣ ΑΦΗΣΟΥΜΕ ΗΣΥΧΟΥΣ -  ΝΑ ΤΟΥΣ ΣΤΑΜΑΤΗΣΟΥΜΕ



ΟΛΟΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΟΥ ΑΓΩΝΑ

Τρίτη 22 Μαρτίου 2011,  Πλατεία Κλαυθμώνος 6 μμ

ΣΥΛΛΑΛΗΤΗΡΙΟ ΤΩΝ ΣΥΝΔΙΚΑΤΩΝ




Δευτέρα 21 Μαρτίου 2011

Μπορούμε να πετύχουμε πολλά


ΓΙΑΤΙ ΠΡΕΠΕΙ ΠΟΛΛΑ ΝΑ ΓΙΝΟΥΝ ΤΩΡΑ
ΚΑΙ ΟΧΙ ΜΕΤΑ ΠΟΥ
ΤΟΤΕ
ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΑΡΓΑ . . .

Τι έχουμε;      
- Πόλεμο!
Πώς το ξέρουμε;         
- Μα από αυτά που ζούμε όλες αυτές τις μέρες:

·               Μείωση  μισθών – πάγωμα συντάξεων
·               Αφαίρεση του 30% από δώρο Πάσχα, άδειας, Χριστουγέννων.
·               Αύξηση έμμεσων φόρων (Φ.Π.Α., ειδικοί φόροι κατανάλωσης) που είναι οι πιο ληστρικοί και άδικοι για τα λαϊκά εισοδήματα.
·               Περικοπή δαπανών για υγεία, ασφάλιση, παιδεία, κοινωνική πρόνοια και προστασία. 
·               Μείωση δημοσίων επενδύσεων.

- Και έπεται η συνέχεια:
·               με το ασφαλιστικό
·               με το εργασιακό (κατάργηση συλλογικών συμβάσεων, απελευθέρωση απολύσεων) γιατί έτσι παρήγγειλε ο κος Ολι Ρεν και οι υπερεθνικοί εκπρόσωποι των ισχυρών του πλούτου, του χρήματος και των αγορών. Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ με μεγάλη προθυμία εκτελεί τις παραγγελίες !!!


ΤΑ ΔΙΚΑ ΜΑΣ ΟΠΛΑ ΕΙΝΑΙ ΟΙ
 15.ΟΟΟ ΣΥΝΑΔΕΛΦΟΙ
ΣΤΙΣ ΥΠΗΡΕΣΙΕΣ
ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΙΚΗΣ ΥΠΟΣΤΗΡΙΞΗΣ
ΤΩΝ ΙΔΡΥΜΑΤΩΝ
ΤΗΣ ΤΡΙΤΟΒΑΘΜΙΑΣ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗΣ


Και τα μέσα για την αντεπίθεσή μας ποια είναι;
-               Η ανασύνταξη,
-               Η αναζωογόνηση και
-               Ο αγωνιστικός προσανατολισμός του συνδικαλιστικού κινήματος


Δεν υπάρχουν περιθώρια για εφησυχασμό και αδράνεια.
Ο μόνος δρόμος για τους εργαζόμενους μισθοσυντήρητους είναι η μεγαλύτερη δυνατή ενεργοποίηση, η ΑΝΑΠΤΥΞΗ ΠΟΛΥΜΟΡΦΗΣ ΑΓΩΝΙΣΤΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ.

Να εκφραστεί με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο η πλήρης αντίθεσή μας στις κοινωνικά άδικες αδιέξοδες, καταστροφικές για την κοινωνική συνοχή πολιτικές. Πολιτικές που οδηγούν την οικονομία σε βαθιά ύφεση διαρκείας, με αρνητικούς ρυθμούς ανάπτυξης για τουλάχιστον τα επόμενα τρία χρόνια, με εκτίναξη της ανεργίας στα εφιαλτικά ποσοστά 20% και πάνω.


Που οδηγούν τις κοινωνικές δομές πρόνοιας, προστασίας, και αλληλεγγύης σε ΑΠΟΔΙΑΡΘΡΩΣΗ.



ΚΑΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΕΝΕΡΓΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΚΑΙ ΝΑ ΑΞΙΟΠΟΙΗΣΟΥΜΕ ΤΗ ΔΥΝΑΜΗ ΜΑΣ
ΜΕ ΠΙΣΤΗ, ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΚΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΣΤΙΚΟΤΗΤΑ

Στη σκληρή πραγματικότητα που ζούμε, που αφαιρούνται και απειλούνται θεμελιώδη δικαιώματα και κατακτήσεις πρέπει ΝΑ ΚΤΥΠΗΣΕΙ το καμπανάκι ευθύνης για τα συνδικαλιστικά όργανα, για κάθε εκλεγμένο εκπρόσωπο των εργαζομένων.


Έχουμε την αίσθηση ότι η πλειοψηφία του Κ.Σ. της ΟΔΠΤΕ πάσχει από την ρουτίνα της γραφειοκρατικής αδράνειας και διακατέχεται από την αντίληψη της μοιρολατρίας και αναποτελεσματικότητας.

Δεν έχει εμπιστοσύνη στη δύναμη της κινητοποίησης των εργαζομένων.

Γι’ αυτό αναστέλλει ή αναβάλλει αυτό που πρέπει να γίνει τώρα.

Γι΄ αυτό μεταθέτει διαδικασίες βάσης με τους Συλλόγους και τους συναδέλφους
για μετά τις γιορτές του Πάσχα.

Ας αφήσουμε πίσω μας τη γραφειοκρατική λειτουργία αδράνειας,
και
ας αποτινάξουμε
κάθε αντίληψη
μοιρολατρίας και ηττοπάθειας.

Η εμπιστοσύνη των εργαζομένων στα συνδικαλιστικά όργανα και η χαμένη αξιοπιστία ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΞΑΝΑΚΕΡΔΗΘΟΥΝ.

Ανάπτυξη πολύμορφης αγωνιστικής δράσης
για να διεκδικήσουμε και να επιβάλλουμε πολιτικές:


Þ     Που θα υπηρετούν τις κοινωνικές ανάγκες.
Þ     Ενίσχυσης της αγοραστικής δύναμης των μισθών, ισχυροποίησης των δικαιωμάτων και των δομών κοινωνικής πρόνοιας και προστασίας.
Þ     ΑΝΑΔΙΑΝΟΜΗΣ ΤΟΥ ΠΛΟΥΤΟΥ. ΝΑ ΠΛΗΡΩΣΟΥΝ ΟΙ ΥΠΕΥΘΥΝΟΙ ΤΗΝ ΚΡΙΣΗ.

Να πιστέψουμε στη δύναμη της ενεργοποίησης και κινητοποίησης των εργαζομένων, να ακούσουμε τις αγωνίες, τους προβληματισμούς, τις προτάσεις τους.

Να οργανωθούν συσκέψεις, συγκεντρώσεις στους χώρους δουλειάς, γενικές  συνελεύσεις.

Ακούμε τους ανθρώπους που εκπροσωπούμε, ΣΥΝΑΠΟΦΑΣΙΖΟΥΜΕ ΜΑΖΙ ΤΟΥΣ και δεν επιβάλλουμε τίποτα από τα πάνω ως να είμαστε «κάτοχοι της απόλυτης αλήθειας».

Στην παραπάνω κατεύθυνση ήταν η τοποθέτηση των εκπροσώπων της ΕΝΩΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΗΣ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ
στη συνεδρίαση του Κ.Σ. της ΟΔΠΤΕ στις 12-3-2010.




Εμείς, ως Ενωτική Αριστερή Παρέμβαση, επιμένουμε και θα αναπτύξουμε πρωτοβουλίες για ένα νέο προσανατολισμό στη λειτουργία των συνδικαλιστικών μας οργάνων, στις μεθόδους οργάνωσης και ανάπτυξης
των αγώνων.



 





Τετάρτη 16 Μαρτίου 2011

Μετά τις εκλογές


Στις εκλογές του Συλλόγου στις 10-3-2011 είχαμε τα ακόλουθα αποτελέσματα:


Ψήφισαν     686
Άκυρα-Λευκά  30
ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΟ ΣΥΝΔΙΚ. ΚΙΝΗΜΑ ΠΑΝ/ΜΙΟΥ ΑΘΗΝΩΝ       340 ψήφους  και 5 έδρες
ΕΝΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΗ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ-ΣΥΝΕΡΓΑΖΟΜΕΝΟΙ
ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΕΝΟΒΑ-ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ   167 ψήφους και 2 έδρες
ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΗ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΗ ΕΚΦΡΑΣΗ                    149 ψήφους και 2 έδρες


Δώσαμε ένα σκληρό και όμορφο αγώνα με ιδέες, προτάσεις και θέσεις, κόντρα σε ισχυρούς μηχανισμούς χειραγώγησης και πρακτικών Μαυρογιαλούρου.

Αισθανόμαστε την ευθύνη απέναντι σε όλους όσους εμπιστεύτηκαν και ανέδειξαν για μια ακόμη φορά
 το σχήμα στη θέση της 2ης δύναμης σημαντικά ενισχυμένης.

Ταυτόχρονα αισθανόμαστε πιο έμπειροι και ώριμοι. Νέες ιδέες ήλθαν στο προσκήνιο που μαζί με νέες δυνάμεις από πολλούς χώρους των υπηρεσιών διοικητικής και τεχνικής υποστήριξης του Πανεπιστημίου φέρνουν το καινούργιο, το φρέσκο για να ταράξουν τα λιμνάζοντα νερά μιας  γραφειοκρατικής  λειτουργίας, ρουτίνας και αδράνειας.

Το καινούργιο, το φρέσκο έρχεται να αντιστοιχηθεί με τα νέα μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουμε ως μισθοσυντήρητοι και εργαζόμενοι στο δημόσιο Πανεπιστήμιο και αναδεικνύεται επιτακτικά η ανάγκη παρέμβασης της συνδικαλιστικής μας οργάνωσης με νέους τρόπους και μορφές με σχέδιο και πρόγραμμα για να μπορέσει να εκφράσει τις αγωνίες και να ανταποκριθεί στις προσδοκίες ολόκληρου του φάσματος των εργαζομένων στις υπηρεσίες διοικητικής και τεχνικής υποστήριξης του Πανεπιστημίου.

Αξίζει τον κόπο όλοι μαζί να εργαστούμε για την αναζωογόνηση της συνδικαλιστικής μας οργάνωσης, για να ξανακερδιθεί η χαμένη αξιοπιστία και εμπιστοσύνη του Συλλόγου. Όσο ποτέ άλλοτε έχουμε ανάγκη ένα δραστήριο, ισχυρό Σύλλογο που θα στέκει δίπλα σε κάθε συνάδελφο, συμπαραστάτη και εκφραστή των δίκιων του.   

Στα παλιά χρονίζοντα προβλήματα, που εκφράζονται και με νέες μορφές, προστίθενται με γρήγορους ρυθμούς νέα που αφορούν στη ζωή μας και στην ίδια την υπόστασή μας ως εργαζόμενοι στο δημόσιο Πανεπιστήμιο.
Η θέση και ο ρόλος μας ως ισότιμοι συντελεστές στην εν γένει λειτουργία του Πανεπιστημίου δεν μας χαρίστηκε από κανέναν, αλλά κατακτήθηκε μετά από μεγάλη προσπάθεια και πολύχρονους αγώνες.  Γι’αυτό δεν ανεχόμαστε να υπονομεύεται η θέση μας στο Πανεπιστήμιο και τα δικαιώματά μας να συνθλίβονται από εξουσιαστικές πρακτικές και ατομικές συμπεριφορές αυθαιρεσίας και ετσιθελισμού.
Όπως δεν ανεχόμαστε και θα αντιπαλέψουμε πολιτικές που έρχονται να υπονομεύσουν και τελικά να διαλύσουν το δημόσιο αυτοδιοικούμενο ελληνικό πανεπιστήμιο, και να μετατρέψουν το δημόσιο αγαθό της παιδείας σε εμπόρευμα. Ούτε μοιρολατρικά θα δεχτούμε την μείωση των αποδοχών μας, την συρρίκνωση των κοινωνικών ασφαλιστικών δικαιωμάτων μας.

Γνωρίζουμε και φαίνεται καθαρά ότι οι πολιτικές που εφαρμόζονται όχι μόνο είναι άδικες, αλλά οδηγούν τη χώρα από αδιέξοδο σε αδιέξοδο. Οφείλουμε να αγωνιστούμε για πολιτικές διεξόδου από την κρίση που θα υπηρετούν τις κοινωνικές ανάγκες,  για μια ζωή με αξιοπρέπεια και ελπίδα, για ένα καλύτερο αύριο.
Τα καθημερινά, τα μικρά και τα μεγάλα να μπουν συστηματικά στην ενασχόληση και δράση του Συλλόγου.

Εμείς από την πλευρά μας, ως μια συλλογικότητα, θα δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις για να αλλάξει ρότα η συνδικαλιστική μας οργάνωση. Ταυτόχρονα θα αναπτύξουμε και τη δική μας αυτοτελή δράση για την υπεράσπιση των δικαιωμάτων όλων και κάθε συναδέλφου χωριστά.
Στις μικρές και μεγάλες μάχες που έχουμε μπροστά μας δηλώνουμε ΠΑΡΟΝΤΕΣ.

Παρασκευή 4 Μαρτίου 2011

Εκλογές για Διοικητικό Συμβούλιο 10.3.2011


Και έτσι, λοιπόν, την Πέμπτη 10 Μαρτίου 2011 θα έχουμε Εκλογές για νέο Δ.Σ. και για τους εκπροσώπους μας στα Όργανα Διοίκησης, αλλά σε μια κάλπη –μόνο φυσικά στο Κεντρικό Κτήριο- και με ένα ενιαίο ψηφοδέλτιο για δύο τελείως διαφορετικά πράγματα.

Διότι φρόντισαν γι’ αυτό η πλειοψηφία του απερχόμενου Δ.Σ. απορρίπτοντας την πρότασή μας για δύο κάλπες (μία στο Κέντρο, μία στην Πανεπιστημιούπολη) και χωριστά ψηφοδέλτια, ένα για Δ.Σ., Ε.Ε. και ένα για εκπροσώπους στα όργανα διοίκησης του Παν/μίου.

Για την πλειοψηφία του απερχόμενου Δ.Σ. και του επικεφαλής της παράταξης τους, γνωστού Γενικού Διευθυντή, που με τον έτερο Γεν. Διευθυντή και διπλοθεσίτη έπαιξαν το ρόλο του ‘‘γκιουλέκα’’ στην Γ.Σ. ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΜΙΑ ΑΞΙΑ ΚΑΙ ΣΗΜΑΣΙΑ :
-          η διευκόλυνση της συμμετοχής των συναδέλφων στις διαδικασίες,
-          ούτε η κατοχύρωση του δημοκρατικού δικαιώματος της δυνατότητας διαφορετικής επιλογής.

Προέχει για τους συγκεκριμένους, με κάθε θεμιτό και αθέμιτο μέσο, ο έλεγχος και η συνέχιση της ποδηγέτησης της συνδικαλιστικής μας οργάνωσης.
Είναι μείζον θέμα για την παράταξη του Γ. Διευθυντή, για τις συγκεκριμένες «οικογένειες», τους κολλητούς και φίλους «εν συμφέρω» η διατήρηση των  αδιαφανών «κεκτημένων» και ο προσπορισμός ιδιοτελούς οφέλους.  Πρόκειται για μια ιδιότυπη συντεχνία δομών εξουσίας και συγκεκριμένης υπηρεσίας (ΕΛΚΕ), που σε κάθε κατάσταση επιδιώκει να είναι στην «από μέσα», για να κάνουν κουμάντο στο Πανεπιστήμιο.

Συναδέλφισσες και Συνάδελφοι, σε μια περίοδο που:
  • η ζωή των ανθρώπων του μόχθου και της μισθοσυντήρητης οικογένειας αναστατώνεται,
  • διαλύεται η κοινωνική συνοχή και οι άνθρωποι οδηγούνται σε απογοήτευση και απόγνωση,
  • δικαιώματα που κατακτήθηκαν με τεράστια προσπάθεια του κόσμου της εργασίας ΚΑΤΑΣΤΡΕΦΟΝΤΑΙ,
  • τα φαινόμενα ετσιθελισμού και αυθαιρεσίας απέναντι στους εργαζόμενους στο Πανεπιστήμιο ΠΛΗΘΑΙΝΟΥΝ.  Οι εργαζόμενοι αντιμετωπίζονται ως αντικείμενα και όχι ως προσωπικότητες που επιτελούν σημαντικό έργο.
  • Τα πολύ απλά και αυτονόητα  ΑΜΦΙΣΒΗΤΟΥΝΤΑΙ, και μπαίνουν στο παρακάλι, σε πελατειακού τύπου «διαπραγμάτευση».
  • Μπροστά μας έχουμε μεγάλες μάχες για την υπεράσπιση του δημόσιου Πανεπιστήμιου και της ίδιας της υπόστασής μας ως εργαζόμενοι.
ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ο Σύλλογος που κηρύσσει την μοιρολατρία και την υποταγή, που καλλιεργεί το φόβο και την απογοήτευση.
ΜΑΣ ΑΞΙΖΕΙ ένας δικός μας Σύλλογος, που ασυμβίβαστα υπερασπίζεται τα δίκαια μας, την προσωπικότητα και την αξιοπρέπεια κάθε συναδέλφου.
 
Είμαστε εργαζόμενοι στις υπηρεσίες διοικητικής και τεχνικής υποστήριξης του δημόσιου Πανεπιστήμιου, ισότιμοι συντελεστές στη λειτουργία του με υποχρεώσεις και δικαιώματα ΚΟΝΤΡΑ σε αντιλήψεις που μας θέλουν και μας αντιμετωπίζουν ως «υπηρετικό προσωπικό».

Απευθύνουμε κάλεσμα συμπόρευσης και κοινής προσπάθειας
σε όλους τους συναδέλφους, σε κινήσεις και δυνάμεις που επιθυμούν
μια άλλη πορεία στο Σύλλογο.

ΟΛΟΙ ΣΥΜΜΕΤΕΧΟΥΜΕ στις εκλογές την Πέμπτη 10-3-2011. 
Ας μην κάνουμε την χάρη σε κάποιους, που ποντάρουν στην αποχή, για να ελέγχουν το Σύλλογο.

Τετάρτη 2 Μαρτίου 2011

Γενική Συνέλευση 3.3.2011


ΠΕΜΠΤΗ 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2011
ΕΚΛΟΓΟΑΠΟΛΟΓΙΣΤΙΚΗ  Γ.Σ.  ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ  Δ.Π.

ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΕΚΕΙ



Ξεκίνημα για μια νέα πορεία, για αλλαγή της κατάστασης στο Σύλλογο
μπορεί να αποτελέσει η Γενική Συνέλευση  στις 3-3-2011.

Αξιολογώντας τον απολογισμό δράσης της πλειοψηφίας του απερχόμενου Δ.Σ. για το δίχρονο 2009-2011 αβίαστα μπορούμε να καταλήξουμε στο συμπέρασμα ότι η συνδικαλιστική μας οργάνωση όχι μόνο δεν ανταποκρίθηκε στις προσδοκίες των μελών της, αλλά αντίθετα έχει μετατραπεί σε υποχείριο συγκεκριμένου μηχανισμού, εξυπηρετώντας ιδιοτελή συμφέροντα και επιδιώξεις.

Όχι μόνο δεν καταπιάστηκε με τα αιτήματα και τις διεκδικήσεις και δεν υπερασπίστηκε τους συναδέλφους, αλλά αντίθετα μετατράπηκε σε ΚΗΡΥΚΑ ΥΠΟΤΑΓΗΣ ΚΑΙ ΥΠΟΤΕΛΕΙΑΣ στους μηχανισμούς και στους ισχυρούς της εξουσίας.

Τούτες τις ώρες, τις πιο δύσκολες για τη ζωή μας, που:

  • Καταστρέφονται κοινωνικές κατακτήσεις και δικαιώματα.
  • Συμπιέζονται μέχρι κατάρρευσης τα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα.
  • Υπονομεύεται το κοινωνικό κράτος, διαλύονται οι δομές κοινωνικής προστασίας και τα κοινωνικά αγαθά της παιδείας, της υγείας, της ασφάλισης, της κοινωνικής πρόνοιας και προστασίας εμπορευματοποιούνται.
  • Μεγαλώνουν οι στρατιές των ανέργων, των αστέγων και όλων εκείνων που στερούνται τα στοιχειώδη.
  • Στις νέες γενιές στερείται ακόμη και το δικαίωμα στην ελπίδα και στο όνειρο.
  • Κυοφορείται ένα «νέο μισθολόγιο»-φτωχολόγιο με μια νέα οριζόντια μείωση των αποδοχών μας και ταυτόχρονα προωθείται νέα αντιασφαλιστική παρέμβαση με αιχμή τα επικουρικά ταμεία και με στόχο την μείωση των αποδόσεων στους ασφαλισμένους κατά 50%.
  • Το δημόσιο Πανεπιστήμιο δέχεται την χειρότερη επίθεση με υποχρηματοδότηση (το χαμηλότερο ποσοστό της 35ετίας) και την υπονόμευση του δημόσιου αυτοδιοικούμενου χαρακτήρα του. Μέσα σε αυτήν την προοπτική στον αέρα βρίσκονται τα εργασιακά, μισθολογικά δικαιώματα των εργαζομένων στις υπηρεσίες διοικητικής και τεχνικής υποστήριξης της Ανώτατης Εκπαίδευσης, η ίδια η υπόσταση, η θέση και ο ρόλος τους στο δημόσιο Πανεπιστήμιο.


Δεν μπορεί να υπάρξει κανένας εφησυχασμός. Ατομικές λύσεις ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ πλέον.


Για τη ζωή και το μέλλον μας απαιτείται κοινή προσπάθεια, συλλογικός αγώνας, συναδέλφωση και αλληλεγγύη. Το πρόβλημα του διπλανού μας επηρεάζει, είναι και δικό μας.

Γι΄ αυτό όσο ποτέ άλλοτε έχουμε ανάγκη από ένα Σύλλογο που θα εκφράζει όλους και με ιδιαίτερη ευαισθησία θα στέκει δίπλα σε όσους έχουν ανάγκη, στους πιο αδύναμους, στους αδικούμενους. Ένα Σύλλογο που θα δίνει μάχες για τα μικρά και τα μεγάλα, για τα άμεσα καθημερινά
και τα μακροπρόθεσμα.

Είναι καιρός να σηκωθούμε από τον καναπέ μας. Να συμμετέχουμε στα κοινά, στα συλλογικά και
 ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΜΠΟΡΟΥΜΕ ΝΑ ΠΕΤΥΧΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ.

ΔΕΝ ΔΙΝΟΥΜΕ ΛΕΥΚΗ «ΕΠΙΤΑΓΗ» σε κανένα να αποφασίζει για μας,
χωρίς εμάς και πολλές φορές ενάντια σ΄εμάς.

ΟΛΟΙ ΝΑ ΕΙΜΑΣΤΕ ΕΚΕΙ στις 3-3-2011, στη ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ  ΑΠΟΦΑΣΙΣΜΕΝΟΙ
ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ  ΤΗΝ ΥΠΟΘΕΣΗ ΤΗΣ ΣΥΝΔΙΚΑΛΙΣΤΙΚΗΣ ΜΑΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΜΑΣ